Tijdens de rit naar Earnewald dromen de kinderen al van grote snoeken. Uit betrouwbare bronnen vernemen we dat sommige kinderen maar niet konden slapen de afgelopen nacht. Ongelooflijk wat een gezonde spanning die snoekvisserij met zich meebrengt!
Alle begeleiders kijken naar de dichte mist waar de zon maar moeilijk doorheen kan komen. Eenmaal aangekomen op onze locatie treffen veel vrienden elkaar weer en de deelnemende kinderen vinden elkaar door een natuurlijke aantrekkingskracht. Deze visserij brengt mensen bij elkaar en het mag duidelijk zijn dat deze snoekvissers (in spé) behoren tot de meest sociale vissers die houden van actie!
De opkomst was enorm
Maar liefst 18 visboten en 10 begeleiders vanaf de kant zouden zorg dragen voor de 40 kinderen die wilden snoekvissen. Helaas hebben we zelfs nog een aantal kinderen op de wachtlijst moeten zetten omdat de opkomst wederom overweldigend was. Vanuit heel Nederland was er kunstaas opgestuurd om de jeugd een steuntje in de rug te geven. Voor elke visser was er een tang beschikbaar omdat dat bij het onthaken zo belangrijk is. Daiwa Cormoran had er voor gezorgd dat alle vissers ook nog met een mooie pet naar huis zouden gaan.
Bij aanvang van het vissen zelf was het nog erg mistig. Of het daardoor kwam dat de snoeken nog niet goed wilden bijten weten we natuurlijk niet maar we weten dat op deze dag veel snoeken vangen voor ons niet de prioriteit heeft. Als alle kinderen één goede snoek zouden zien waarbij we uit kunnen leggen hoe een kieuwgreep werkt zijn wij al tevreden. Gelukkig valt er altijd nog voldoende te leren en we waren dan ook content met de uitleg van de verschillende werptechnieken, een goede knoop, geschikt kunstaas en waarom enz enz… .
Er is enorm veel geleerd, en nog veel meer genoten.
Van 12.00 tot 13.00 hadden we een pauze waarbij we heerlijke soep konden nuttigen met een broodje. Even op krachten komen en de taal spreken die maar zo’n selecte groep uit Nederland spreken kan; Latijn, Visserslatijn! Met wat warms in de maag, konden we na de groepsfoto snel weer vissen. De mist was ondertussen weg getrokken en via moderne technieken kregen we onderling door dat er nu toch wat meer snoeken werden gevangen. De tijd ging weer (te) snel voorbij en voor we het wisten waren de kinderen alweer richting thuis.
Vanaf nu kan Pake om advies bij zijn kleinkind terecht!
Ik kan aanbevelen om nog eens te genieten van de vele foto’s die er zijn gemaakt. Klik hier voor een eerste selectie. Namens het bestuur van de SNB, bedankt en tot ziens!
